14 Ocak 2004 Çarşamba

ARKADAŞIM

Erkekler ağlamaz derler yalan ,
Kaldı mı ki ! bu yalana kanan
Nasıl yanmam , isyan etmem hayata ,
Canımdan ! can aldıkça zaman ,
Sıra bana da , gelecek her an

Kim ! dediyse yalan demiş
Hep canlar tek tek gitmiş
Ruh bedenini terk mi etmiş
Gerçek gönül ,dostlarımdı onlar
Hep vedasız gitmiş .


Böylesi daha iyidir belki
Sevmesini bilmiyorsa kişi
Kahpe dünyanın hep budur işi
Yaşam boyu ecele hazırsa kişi
Cennete sualsiz girmektir işi .

Diyorlar  faturası var mı kişinin
İnsanları sevmektir senin işin
Hep sevaplarını işledin peşin peşin
Nedendir böyle ani sıhhatli gidişin
Yaşlılar dururken nedir orada senin işin

İki tomurcuğun kaldı sensiz
Gülün susuz evde sessiz sessiz
Nedendir böyle sebepsiz gidiş
Yaşamın boyuna hep dost aradım sensiz
Durabilecek misin orada  arkadaşım bensiz


14.01.2004
Fahri ORMANLI


Gerçek gönül dostum ve de cennetin kapısında karşılaştığımda önden sen buyur diyebileceğim gönül arkadaşım Metin Kösenin vefatını duyduğumda ayrılık hasreti için kişiye özel yazdığım sözler

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder