BABA

Benim BABAM ! senin BABAN !

Ne fark eder be ! dostum,

Dünyanın en zor, işini yüklenmiş,

Yaşarken ! yaşayamamış gönlünce !

Hayatın yükü, omuzlarda yalnız ADAM.

Benim BABAM ! derdi, sabahın üçünde,

Kızıp, kızıp be ! Deyyus BABA ol soracağım !

O ! Zaman, Anyayı, Konyayı, merak etmeyi diye,

Yıllar geçti ! saçlara AK düştü şimdi,

Düşünürüm ! BABA’yı yemiş halde ! derin, derin.

Gönlümden, eski günleri, iç geçirerek,

Derdim yoktur, ALLAH’ıma binlerce şükür derim.

BABA ! kalbimde, evimde, her zaman hazırdır yerin,

Hep sorarlar ? BABAN nerede ! Nasıl diye,

Benim kalbimde ! Aslanlar gibidir derim.

Hep söylerdin bizlere, dört küp Altınım Var diye,

Bizde meraktan sorardık ? Nerede? Nerede? BABA diye,

Gülüp geçerdin, bizleri öper, işe giderdin.

Gel zaman ! Git zaman ! O küpler çoğaldı her zaman,

BABA ! ALLAH ömrünü uzun etsin, yanındayız her AN!

Annem kızmazsa, Sabahları hep sana ,

Merak ederiz ! O zaman BABA’mız hastamı acaba ?

Bak BABA, torunların boyunca oldu Gör,

Altın evladım, Aslan torunum diye, Sevdikçe Sev,

Kızarsan EĞER bize ! ister söv, ister döv BABA.

Babam, Ali ORMANLI’nın bana kızıp söylediği sözlerin anısını

ölümsüzleştirmek için Gönlümün söylediği kalemimin yazdığı sözler

14.08.2003 

Fahri ORMANLI